آسمانش را گرفته تنگ در آغوش

ابر با آن پوستين سرد ِ نمناكش

باغ ِ بي برگي

روز و شب تنهاست،

با سكوت پاك غمناكش

..

ساز ِ او باران ، سرودش باد

جامه اش شولاي عرياني ست

ور جز اينش جامه اي بايد،

بافته بس شعله ي زر تار پودش باد

گو برويد يا نرويد ، هر چه در هر جا كه خواهد يا نمي خواهد

باغبان و رهگذاري نيست

باغ نوميدان،

چشم در راه بهاري نيست

..

گر زچشمش پرتو ِ گرمي نمي تابد

ور به رويش برگ ِ لبخندي نمي رويد

باغ بي برگي كه مي گويد كه زيبا نيست؟

داستان از ميوه هاي ِ سر به گردون ساي ِ اينك خفته در تابوت ِ پست ِ خاك مي گويد

..

باغ بي برگي

خنده اش خوني ست اشك آميز

جاودان بر اسب ِ يال افشان ِ زردش مي چمد در آن

پادشاه فصل ها ، پاييز.

..

اخوان ثالث

يك آن دمي عاشق شدن
دنيا همان يك لحظه بود
آن دم كه چشمانت مرا
از عمق چشمانم ربود
وقتي كه من عاشق شدم
شيطان به نامم سجده كرد
آدم زميني تر شد و
عالم به آدم سجده كرد
من بودم و چشمان تو
نه آتشي و نه گلي
چيزي نمي دانم از اين
ديوانگي يا عاقلي
.

.

از كجا آغاز كنم ؟
از چه بگويم؟
كه هر آنچه بر من رفت از خود بود .
اي يار ! يگانه تن !
بي تو، هر آينه ، چشمانم در راه مي ماند
به كدام راه رفته اي ؟
بي من
..

برگ افتاد ، نوشم باد : من زنده به اندوهم ، ابري رفت ،
من كوهم : مي پايم ، من بادم : مي پويم .
در دشت دگر ، گل افسوس چو برويد ، مي آيم ، مي بويم .
.
.

سهراب سپهري

هيس س س . .
روياهايم را آشفته نساز
...

..

تازگيها متوجه يه تغييراتي در درون خودم شدم
خيلي آروم تر از قبل شدم
اما يه وقتهايي هم بدجوري از كوره در ميرم
خيلي زودرنج شدم
با كوچكترين حرفي از اطرافيانم اشكم درمياد
پوشيدن لباسهاي روشن برام سخت شده
حوصله ي گوش كردن به موسيقي هايي كه قبلا" خيلي دوست داشتم رو اصلا" ندارم
دوست دارم همه جا آروم و ساكت باشه
حوصله ي كارهاي درسيم كه همين طوري مونده رويهم رو ندارم
بايد تا آخر تابستون سه تا تحقيق تحويل بدم اما اصلا" نمي تونم سراغشون برم
دوست دارم همه ي روز رو همين طوري بگذرونم
بدون هيچ دغدغه اي
اما ذهنم آشفته است
خوابم در طول روز خيلي بيشتر از قبل شده برعكس شبها كه بيشترشو بيدارم
يه چيزي رو خوب مي فهمم
اينكه يه بي نظمي و آشفتگي كل زندگيم رو دربر گرفته
اما نمي دونم باهاش چي كار كنم
همش دوست دارم يكي باشه كه كمكم كنه
همراهيم كنه تا از اين وضعيت دربيام
اما بقيه همش به جاي اينكه همراهيم كنند همش از اينكه هيچ كاري براي درست شدن زندگيم انجام نمي دم ازم انتقاد مي كنن
گاهي هم سرزنش
اما هيچ اصلا" ازم نمي پرسن كه چه ته؟
تنهايي هام بيشتر شده
حوصله ي بيرون رفتن با دوستام رو هم ندارم
ازشون فاصله مي گيرم
حتي حوصله ي خريد رفتن براي خودمم ندارم
موهام رو ناخن هام رو كوتاه كردم
حوصله اونا رو هم نداشتم
از اين وضعيت اصلا" خوشم نمياد
اينطوري بودن رو اصلا" دوست ندارم
اما خوب..همش مي گم بايد بگذره
به خودم مي گم درست مي شه
اما چطوري؟
دلم براي اوني كه بودم تنگ شده
..
.
اما خيلي بد كه آدم اينقدر غر بزنه
آره خيلي بده
اما گفتي: آدم
.

باورش سخت عجيب است كه تمام انسان ها تنها در پي به دست آوردن ناميرايي هر لحظه خود را با مرگ رو به رو مي سازند !!

..

مي داني!
آنقدر كوچك نبودم
كه در مشت هايت مچاله شوم
و تو آنقدر بزرگ نبودي
كه بتواني تا ابد در قلبم جاي گيري
مي دانم!
تو راست مي گفتي
من چيزي نداشتم برايت
جز عشق
و تو
تو هم چيزي برايم نداشتي
جز تباهي
.
.



(برگرفته از حضور خلوت انس)

خواب تنها محل امن روياهايم

..

.

چون نيست ز هر "هست" جز باد به دست

چون هست به هر چه هست ، نقصان و شکست

پندار که هر چه "هست" در عالم نيست

انگار که هر چه "نيست" در عالم هست

اول از همه يه ماچ گنده براي مريم جون گلم

اينم براي توي دوست داشتني و مهربون

سبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبزسبز

شروع : برای هستی
انسان ها هر از گاهی سرنوشت خود را به دست می گیرند

جولیوس سزار